Για να χαρακτηριστεί κάποιος ως άτομο με μαθησιακές δυσκολίες πρέπει υποχρεωτικά να έχει φυσιολογική νοημοσύνη.

Τα άτομα με μαθησιακές δυσκολίες μπορούν να φτάσουν ακόμα και σε επίπεδο ακαδημαϊκών σπουδών.

Η διαφορά τους από μαθητές που δεν παρουσιάζουν αντίστοιχες δυσκολίες είναι ότι μπορούν να μάθουν κυρίως μέσα από εναλλακτικές διδακτικές διαδικασίες, ανάλογα με το είδος μαθησιακής δυσκολίας που έχουν. Για παράδειγμα, ένας μαθητής με δυσκολίες στην κατανόηση του γραπτού λόγου μπορεί να μάθει μέσα από προφορικές διαδικασίες ή με τη χρήση εικόνων/αναπαραστάσεων.

Το πρόγραμμα απευθύνεται σε παιδιά και εφήβους που μπορεί να παρουσιάζουν:

• Δυσκολίες λόγου και ομιλίας: πρόκειται για δυσκολίες στην παραγωγή και κατανόηση του προφορικού λόγου. Τέτοιες μπορεί να αφορούν την παραγωγή ήχων (άρθρωση), τη μετατροπή ιδεών σε λόγο (έκφραση) ή την κατανόηση των λεγομένων του συνομιλητή.
• Δυσκολίες γραπτού λόγου: οι δυσκολίες αυτές μπορεί να αφορούν προβλήματα στην αποκωδικοποίηση του γραπτού λόγου, προβλήματα ορθογραφίας και γενικότερα προβλήματα στην παραγωγή γραπτού λόγου. Σε αυτές συμπεριλαμβάνεται και η περισσότερο γνωστή περίπτωση της δυσλεξίας.
• Δυσκολίες μαθηματικού λόγου: σε αυτή την κατηγορία εμπίπτουν δυσκολίες στην αναγνώριση αριθμών και μαθηματικών συμβόλων, στην απομνημόνευση της προπαίδειας, στην κατανόηση αφηρημένων μαθηματικών εννοιών και στην επίλυση μαθηματικών προβλημάτων.
• Άλλες δυσκολίες: ενδεχόμενες δυσκολίες που επηρεάζουν τη διαδικασία της μάθησης όπως οι οπτικοκινητικές διαταραχές.